بید و باد

یه نگاهت دلمو ازم ربود

انگاری دل هیچ وقت با من نبود

تارِ زلفت ٬ چشمِ دل را کور کرد

سینه ام رو واسه دل ٬ چون گور کرد

نازنین قلبم ٬ مرا  بدرود  گفت

دور شد از من و ٬ در چشمت خفت

قلبِ دیروزی من یادش رفت

که همیشه در سرم ٬ یادش هست

((چه بلایی به سرم آوردی؟!

منو نابینا و بی دل کردی!!

واسه چی دل رو ازم پَر دادی؟!

من یه بیدم ٬ تو به سانِ بادی!!))

دلِ ساده م ٬ گولِ حرفای تو خورد

مثِ بادی ٬ عشقِ تو ٬ برگامو بُرد

بُرد و عاقبت منو عریون کرد

واسه چشمات ٬ دلمو قربون کرد

دلم از ریای تو ٬ غافل بود

به خیالش که ٬ دلی عاشق بود

جای دل ٬ توی تنم پُر نمی شه

صد تا گلدون ٬ قدِ یک گُل نمی شه

((چه بلایی به سرم آوردی؟!

منو نابینا و بی دل کردی!!

واسه چی دل رو ازم پَر دادی؟!

من یه بیدم ٬ تو به سانِ بادی!!))

ساعت ۱۲:۳۰ سه شنبه شب ۱۸/۲/۱۳۸۷

تقدیم به تمامی دوستانِ گُلم.

وحید عابدین پور

شاعر جوان _ V.A