ترنم بهاری

تو به حساسی احساس

من به تنهایی آواز

تویی اوج فهم و ادراک

من به نا امنی پرواز

تو غرور عشق و مستی

من غروب تلخ دوستی

تو ترنم بهاری

من روز های بی قراری

تو طراوت گلستان

من در آغوش زمستان

تو توقف زمانی

زندگیم غرق تباهی

تویی سلطان دل من

اما تو دلت غلامم

تو ترانه امیدی

من سراپا نا امیدی

تویی نقطه رسیدن

من هراس دل بریدن

تو یه رنگی مث آینه

من گریزان از زمانه

و این٬ تو و من٬ هنوز ما نشده اند. هنوز با هم٬ غریبند.

انگار به یکدیگر٬ راغب نیستند. من که راغبم ولی این٬

تو را نمی دانم و گمانم که این٬ تو٬ گرفتار هوس کودکانه ای.

مثل سیب سرخ حوا.

و شاکرم پروردگارم را که اینگونه مراخلق کرد و با این

تقدیر٬ به من ثابت کرد که رسم ایفا را بدرستی فرا گرفته ام.

خوشحالم خدایا. سپاس بی کران بر تو باد.

ساعت 1:46 ظهر شنبه

گرگان.منطقه جنگلی زیارت. داخل جنگل وحشی

و سر سبز(تبعیدگاه من)

شاعر جوان V.A