آینه

می بینم صورتمو تو آینه٬ با لبی خسته می پرسم از خودم

این غریبه کیه از من چی می خواد؟ اون به من یا من به اون خیره شدم

باورم نمیشه هر چی می بینم٬ چشامو یه لحظه رو هم می ذارم

به خودم می گم که این صورتکه٬ می تونم از صورتم ورش دارم

می کشم دستمو روی صورتم٬ هر چی باید بدونم دستم می گه

منو توی آینه نشون میده٬ می گه این تویی نه هیچ کس دیگه

جای پاهای تموم قصه ها٬رنگ غربت تو تموم لحظه ها

مونده روی صورتت تا بدونی٬ حالا امروز چی ازت مونده به جا

آینه می گه تو همونی که یه روز٬ می خواستی خورشید و با دست بگیری

اما امروز شهر شب خونت شده٬ غریبی٬ صدات تو قلبت می میره

می شکنم آینه رو تا دوباره٬ نخواد از گذشته ها حرف بزنه

آینه می شکنه هزار تیکه می شه۲ اما باز تو هر تیکه اش عکس منه

عکس ها با دهن کجی بهم می گن٬ چشم امید رو ببر از آسمون

روزها با همدیگه فرقی ندارن٬ بوی کهنگی می دن تمومشون

شادروان:استاد فرهاد مهراد